بسم الله الرحمن الرحیم
ما نسل جدید هستیم . نسل بعد از دوران سازندگی با رفاه نسبی . نسلی که با دستگاه های دیجیتالی و ارتباطات عجین شده است.
فکر نکنم انسانی بی نیاز از الگو باشد اما الگوی نسل امروزی چه کسانی هستند ؟ در کودکی که الگوی اکثر افراد پدر ها و مادرهایشان و یا نزدیکانشان هستند و بچه ها والدینشان را به سان قهرمانان جهان میبینند که قوی تر و باهوش تر از آنان کس دیگری نیست. اما همه چیز از دوران بلوغ آغاز میشود . دوران دور شدن از خانواده و نزدیک شدن به دوستان . در این دوران انسان می فهمد پدر و مادرش آنطور که فکر میکرد آقای جهان نیستند و دیگر قله های دست نایافتنی به نظر نمی آیند بلکه نوجوان ما احساس میکند در خیلی از زمینه ها از قهرمانان دوران کودکی اش سر تر است و حتی میخواهد در باقی زمینه ها نیز سر تر باشد . پس دیگر پدر و مادر الگوی مناسبی نیستند چون از آن ها بهتر نیز وجود دارد.
اما چه کسی الگو های نسل جدید می شوند ؟ در نسلی که لایک خوردن یک دغدغه و لایک گیری تبدیل به یک شغل <!!!> شده است چه کسی بهتر از کسی که بیشترین لایک جهان را دارد ؟ و اینطور میشود که الگو های ما از پدر و مادرمان به مسی و رونالدو و کاسیاس و سلنا گومز و تیلور سوئیفت و امینم و ... تغییر میکند . اتفاقا چیز بدی نبود، اصلا و ابدا چیز بودی نبود اگر این افراد و امثالشان واقعا انسان های بزرگی بودند. واقعیت این است الگو های نسل جدید افرادی نیستند که انسان های عاقل ارزشی برای آنان قائل باشند. اگر مثلا کریستیانو رونالدو از جهان حذف شود چه ضرری به جامعه بشری میرسد ؟ البته نمیخواهم کتمان کنم که بعضی از آنها انسان های خوبی هستند و مثلا کاسیاس به دلیل خوش اخلاقی لقب مقدس را گرفته و یا مثلا سلنا گومز به بچه های آفریقایی کمک میکند و ... . اما احساس میکنم تنها اینها کافی نیست، همه این سلبریتی ها فاقد عقلانیت هستند که اگر نبودند پیشه شان این نبود ! چرا باید دویدن دنبال یک توپ و درگیری های شدید با دیگر انسان ها شغل شریفی باشد و یا رقاصی و خوانندگی ؟
اگر کسانی گمان میکنند اینها خردی دارند پس چرا عاجزند از انتقال آن به طرفدارانشان ؟ آیا این کسانی که صبح تا شب پای کامپیوتر در فروم های ورزشی به خاطر آبی و قرمز فحش های خانوادگی میدهند خردمندند ؟ یا کسانی که همیشه مشغول گوش دادن به آهنگ سلبریتی محبوبشان هستند و مثلا دنبال میکنند که فلان خانم امروز با چه کسی قرار گذاشت و فردا با چه کسی قرار خواهد گذاشت و یا مثلا دیروز در فلان مراسم چه لباسی را پوشید؛ افراد هوشمندی هستند ؟ نه و صد البته نه . افسوس و صد افسوس ... . اینکه پدر و مادر همه کس ، همیشه نمیتوانند الگوی مناسبی برای آدم باشند مطلب درستی است اما کاش به جای افرادی که نام بردم الگو های ما همان پدر و مادرهایمان که چشمه عشق و مهربانی و قداست اند، میماندند .
پس چه کسانی باید الگو های ما باشند ؟ به نظر من فارغ از هر سلیقه ای دانشمندان علوم تجربی و دانشگران باید الگوهای ما باشند . کسانی که عمر خود را در شناخت جهان هستی گذراندند و حال به شناخت نسبی از جهان هستی رسیدند.
اما چرا باید دانش پیشه ها الگو های ما باشند ؟ پاسخ : چون دانش پیشه ها در طی سالیان به توانایی خردمند بودن و منطقی فکر کردن دست پیدا کردند . آن ها دیگر مثل مردم عام فکر نمیکنند و نظراتی که میدهند درخور توجه است. من این مطلب را بعد از خواندن سایت آقای رضا منصوری و وبلاگ خانوم یاسمن فرزان _از اساتید و محققان برجسته فیزیک ایران _فهمیدم . آن ها به طرز جالبی متفاوت اما کارآمد تر از ما به جهان و دیگر موضوعاتی که حتی گاها در حیطه کارشان نیست، نگاه میکنند . کاش دانشمندان بیشتری یادداشت های خود را در فضای مجازی منتشر میکردند تا مردم با طرز تفکر آنان بیشتر آشنا شوند.
البته اگر انسان فرد مذهبی باشد دیدگاه های معصومین علیهم السلام نیز برای او باید مهم باشد. خوشبختانه بچه های مذهبی به دلیل مسائل شرعی هیچ وقت نمیتوانند افرادی را که گفتم را الگو قرار دهند پس از آفات آن نیز در امان هستند و برای همین هم هست که میبینیم اگر فرد دینداری کمی جربزه داشته باشد به راحتی میتواند به موفقیت در عرصه ی دانشگاهی برسد . البته افراد متشرع نیز معضلات خاص خود را دارند و مثلا با نظرات غربی ها آشنا نیستند . فکر میکنند چون آنان مسلمان نیستند ،لابد هر چه میگویند نادرست است . در حقیقت در نظر افراد دیندار درست؛ آن چیزی ست که آیت الله فلانی گفته و نه اینکه آیت الله فلانی حرف های درستی میزند و این معضل را غربی ها ندارند چون آلبرت انیشتین برای غربیان فرد مقدسی نیست و سخنانش نیز . پس سخنان او مجموعه ای از حرف های درست و نادرست که خود انسان باید آن ها را تمییز دهد . در حقیقت دینداران، عصمت معصومین را به غیر معصومین نیز تعمیم میدهند و از این جهت نیز ضربه میخورند .
به همین دلیل است که برای من نظرات افرادی چون هاوکینگ و یا داکینز که حتی وجود خداوند را نیز قبول ندارند قابل تامل و اندیشیدن است .
